Pożegnanie Tadeusza Kwiatonia, byłego wójta gminy Inowrocław

Tadeusz Kwiatoń był urodzonym społecznikiem, tworzył pierwsze struktury Solidarności. W pamięci mieszkańców powiatu inowrocławskiego zapisał się jednak najbardziej, jako wójt gminy Inowrocław, którą kierował przez 16 lat. Był człowiekiem upartym, trudno było go przekonać do zmiany zdania, jeśli był przekonany do swoich racji. Do dziś osoby, które miały okazję go poznać, pracować z nim przyznają, jak wiele mu zawdzięczają. Na pogrzeb Tadeusza Kwiatonia do małego kościółka w Ludzisku przybyły tłumy: od mieszkańców podinowrocławskich wsi, po samorządowców.

- Pracowałam z wójtem Kwiatoniem w okresie transformacji ustrojowej czyli pierwszych zmian w wolnej Polsce, a to były trudne czasy. Nauczył nas szacunku dla człowieka, człowiek był dla niego najważniejszy. Był wymagającym szefem. Wymagał dużo, ale dobrze wynagradzał. Jakiś czas pracowałam w sekretariacie, potem na innych stanowiskach. Pracowaliśmy wtedy bez podstaw prawnych, szkoły nie miały centralnego ogrzewania, paliło się w piecach, nie było kanalizacji, zaczynaliśmy wszystko od początku – wspomina Hanna Polak

- Przyszłam do pracy w 1996 roku, za wójta Kwiatonia. Wspominam go dobrze. Był dobrym szefem, choć wymagającym. Był dobry dla pracowników i społeczeństwa. Znał problemy naszej gminy, pomagał biedniejszym, nigdy nie wynosił się nad innych. Pracowników nauczył pokory i wyrozumiałości – dodaje Grażyna Szwydowska, która do dziś pracuje w urzędzie przy ulicy Królowej Jadwigi 43.

Niektórzy pod jego ręką stawiali pierwsze kroki i rozpoczynali karierę zawodową.

- Do pracy w gminie dostałam się dzięki wójtowi Kwiatoniowi. Dla młodych pracowników był wyrozumiały, ale jak się zrobiło błąd, ktoś się pomylił, to należało się przyznać, bo cenił prawdomówność i szczerość. Jego motto to: nie myli się tylko ten, kto nic nie robi – przypomina kolejna urzędniczka, Agnieszka Dolatowska.

Inni, jak Janusz Radzikowski, kierownik Gminnego Zakładu Komunalnego w Kruśliwcu poznawali u jego boku tajniki pracy w samorządzie.

- To był wójt, który w 2002 roku zatrudnił mnie w GZK. Był wtedy przeciwnikiem miasta, ale po moim odejściu z urzędu zaproponował mi, żebym wystartował w konkursie na kierownika. Zaufał mi, a ja dzięki niemu poznałem gminę, miejscowości i problemy, jakie w niej występują. To w gminie za wójta Kwiatonia poznałem dobrze pracę samorządowca. Razem z nim rozwiązywałem problemy. To był wójt nastawiony na człowieka, pomagał ludziom, nie był innowacyjny, ale chętnie wspierał potrzebujących – wspomina Janusz Radzikowski.

Mszę świętą w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja odprawili proboszcz ksiądz Piotr Dułak i kanonik ksiądz Zenon Rutkowski, który przypomniał jego dokonania, mówił o jego chłopskim uporze, o tym, że „był z innej gliny”, przywiązaniu do ziemi i do rodziny, skromności, niesieniu pomocy ludziom, a także przypomniał, że wiele osób opuściło go, gdy przegrał wybory.

- Jak wielkim był działaczem w czasach pierwszej Solidarności, tak dobrym był człowiekiem -jak powiedział ksiądz Rutkowski. Jak powstawała III Rzeczpospolita, Tadeusz Kwiatoń wziął na barki tworzenie zrębów samorządu naszej gminy. Prawie 30 lat temu został radnym pierwszej kadencji i został wybrany na wójta. Dziś tak łatwo mówimy, powstała nowa gmina, nowy samorząd. Wtedy wszyscy się uczyli wszystkiego na nowo. Jak trzeba było być odważnym człowiekiem, żeby to wziąć na swoje barki. Tak, jak powiedział ksiądz kanonik: człowiek z Rzeszowszczyzny przyjechał tu na Kujawy, trudne i czarne i budował dla nas kujawiaków samorząd. Chcę powiedzieć także o aspekcie osobistym. W 1998 roku podczas wyborów na trzecią kadencję nowego samorządu Tadeusz Kwiatoń poprosił mnie bym był w jego komitecie, wspólnie poszliśmy do wyborów. Zostaliśmy radnymi, a on został wójtem. Później zatrudnił mnie w gminie i od tego momentu mogę powiedzieć, że całkowicie oddałem się pracy samorządowej. Zakorzeniłem się tak bardzo w tej pracy dzięki Tadeuszowi Kwiatoniowi. Ksiądz Kanonik podkreślał, w jakiej ciszy odbywał tę swoją chorobę, dożywał ostatnich lat... Chciałem powiedzieć za jego słowami, że nigdy w zapomnieniu. Dziesięć lat temu, gdy nasza gmina obchodziła 35 – lecie, wójt był zaproszony na tę uroczystość. Starano się go nie zauważyć. Ale chciałem przypomnieć, że wtedy zaczynając swoje wystąpienie podczas tej uroczystości, też śp. już, prezydent Inowrocławia Marcin Wnuk, w pierwszej kolejności przywitał wójta. Chyba wszyscy pamiętamy, jaka była owacja. Pięć lat temu nasza gmina obchodziła 40 – lecie. Wszyscy się cieszyliśmy, że kapituła jak i Rada Gminy jednomyślnie podjęły uchwałę o tym, żeby Tadeuszowi Kwiatoniowi, wójtowi czterech kadencji, nadać tytuł Zasłużonego dla Gminy. Podczas 40 – lecia nasze państwo uhonorowało Tadeusza Kwiatonia srebrnym Krzyżem Zasługi doceniając jego prace na rzecz społeczności lokalnej. Myślę, że dzisiaj ta obecność podczas uroczystości pogrzebowych świadczy o tym, jakim był człowiekiem i dziś my dziękujemy mu swoją obecnością, że stanął na naszej drodze. Spoczywaj w pokoju – mówił nad grobem zmarłego wójt Tadeusz Kacprzak.

Tadeusz Kwiatoń urodził się na Rzeszowszczyźnie, w miejscowości Stara Wieś, w powiecie Krasnystaw 5 marca 1942 roku. Był synem Stanisławy i Leona Kwiatoniów. Nie wiadomo, kiedy opuścił rodzinną wieś. Kształcił się już jednak w Bydgoszczy, gdzie ukończył Technikum Rolnicze w zawodzie technik – rolnik. Pierwszym miejscem jego pracy była Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” w Zakrzewie. Przepracował tam kilka miesięcy, po czym przeniósł się 1 sierpnia 1966 roku do Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Chrząstowie. Od 12 września 1968 roku prowadził gospodarstwo rolne o pow. ok.10 ha w Kruszy Podlotowej. Wójtem został 18 czerwca 1990 i pełnił tę funkcję do 1 grudnia 2006 roku.

Tadeusz Kwiatoń był urodzonym społecznikiem, tworzył pierwsze struktury rolniczej Solidarności na Kujawach i był jednym z organizatorów strajku chłopskiego w gminie Inowrocław. Uczestniczył też w strajku bydgoskim oraz działał we władzach regionalnych związku. W tym samym roku został przewodniczącym Solidarności Rolników Indywidualnych. 12 stycznia 1989 roku utworzony został Komitet Obywatelski w Bydgoszczy i Tadeusz Kwiatoń wspólnie z Romanem Bartoszcze został się jego członkiem.

Z gminą Inowrocław był bardzo związany. Wraz z żoną zamieszkał w Kruszy Podlotowej. Miał cztery córki.
W pamięci mieszkańców powiatu inowrocławskiego zapisał się jednak najbardziej, jako wójt gminy Inowrocław, którą kierował przez 16 lat.

Został uhonorowany wieloma odznaczeniami: w 1998 roku Złotą Odznaką za Zasługi dla Rozwoju Samorządu Terytorialnego Województwa Bydgoskiego, w 1998 r. przez prezydenta RP Brązowym Krzyżem Zasługi, w 1999 r. Odznaką za Zasługi dla Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, w 1933 r. Złotym Medalem za zasługi dla Pożarnictwa Związku OSP, a w 1994 - Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju.

Pięć lat temu, gdy gmina obchodziła 40-lecie kapituła jak i Rada Gminy jednomyślnie podjęły uchwałę o tym, żeby Tadeuszowi Kwiatoniowi, wójtowi czterech kadencji, nadać tytuł Zasłużonego dla Gminy. Podczas 40 – lecia prezydent RP uhonorował Tadeusza Kwiatonia Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Zmarł 25 sierpnia 2018 r. Został Pochowany na cmentarzu parafialnym w Ludzisku. Na miejsce wiecznego spoczynku odprowadzali go: najbliższa i dalsza rodzina, znajomi, przedstawiciele samorządów oraz tłumy mieszkańców gminy Inowrocław.

POLECAMY: