Co dalej z "uchwałą śmieciową" w Inowrocławiu?

Dlatego nie wierzę w opinię prawników inowrocławskiego Urzędu Miasta, że przyjęta w Poznaniu i 9 sąsiednich gminach tworzących Związek Międzygminny "Gospodarka Odpadami Aglomeracji Poznańskiej" metoda obliczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest niezgodna z ustawą.

A dlaczego niby jest niezgodna? Czy dlatego że zostało ustalone wiele stawek, a przecież prokurator właśnie zaskarżył inowrocławską uchwałę z powodu ustalenia dwóch stawek, gdy ustawa dopuszcza tylko jedną?

Zgromadzenie Związku przyjęło, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi zbieranymi w sposób selektywny wyniesie 12,00 zł miesięcznie od mieszkańca, zaś za odpady zbierane nieselektywnie 20 zł, ale dodatkowo dla mieszkańców, którzy zdecydują się na prowadzenie selektywnej zbiórki odpadów przyjęto metodę naliczania degresywnego. Co to oznacza? W gospodarstwach domowych liczących do 3 członków każda osoba płaci 100% stawki podstawowej. W gospodarstwie 4-osobowym stawka dla każdego członka wyniesie 95%, w 5-osobowym – 90%, w 6-osobowym – 85%, 7-osobowym – 80%, itd. W gospodarstwach 13-osobowych i liczniejszych stawka dla każdej osoby wyniesie 50%.
Najpewniej właśnie o tę metodę naliczania degresywnego chodzi.

Nie jestem prawnikiem, ale wydaje mi się że czytam „ustawę śmieciową” z większym zrozumieniem niż urzędowi prawnicy. Oni tak bardzo się przejęli tą jedną stawką, że nie zauważyli, że jedna stawka jest wymagana tylko przy metodzie „od gospodarstwa domowego”. Choć jeśli czytać dosłownie ustawę i wyrok NSA w Warszawie z dnia 9 lutego 2017 r. i z tym można by dyskutować.

A co tak naprawdę mówi ustawa na temat ustalania stawki? Otóż:

Art. 6j.
1. W przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:
1) liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, lub
2) ilości zużytej wody z danej nieruchomości, lub
3) powierzchni lokalu mieszkalnego
- oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1;

2. w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

2a. Rada gminy może zróżnicować stawki opłaty w zależności od powierzchni lokalu mieszkalnego, liczby mieszkańców zamieszkujących nieruchomość, odbierania odpadów z terenów wiejskich lub miejskich, a także od rodzaju zabudowy.

Wiec zobaczmy co jest napisane w art. 6k ust. 1 na temat ustalania stawki:

Art. 6k.
1. Rada gminy, w drodze uchwały:

1) dokona wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 oraz ustali stawkę takiej opłaty; dopuszcza się stosowanie więcej niż jednej metody ustalenia opłat na obszarze gminy;
2) ustali stawkę opłaty za pojemnik o określonej pojemności.

Jak widać, w Wielkopolsce wybrano metodę obliczania opłaty jako iloczyn liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1, a ten artykuł ustawy nie mówi nic, że ta stawka musi być jedna, tylko że ustali ją rada gminy. No i rada gminy, a w tym wypadku Zgromadzenie Związku przyjęło stawkę degresywną.

To rozwiązanie z powodzeniem można zastosować w Inowrocławiu. Jest to metoda prorodzinna i sprawiedliwa. Nie powinno się ustalać jednej stawki od mieszkańca gdyż gospodarstwo np. czteroosobowe nie produkuje tyle samo śmieci co cztery gospodarstwa jednoosobowe. To nie rośnie liniowo.

Na zdjęciach przedstawiam moją propozycję obliczania degresywnej stawki w Inowrocławiu oraz jak by się te opłaty zmieniły w przykładowym bloku z 20 mieszkaniami o różnej konfiguracji zasiedlenia. Jak widać do systemu i tak wpływało by więcej pieniędzy niż dotychczas. Zamieszczam też wzór deklaracji z Poznania.

POLECAMY: