Inowrocław - Tak wygląda obecnie 28 przęseł inowrocławskich tężni. Przechodzą gruntowny remont. Zdjęcia

Smaki Kujaw i Pomorza - Sezon 4 odcinek 35

Latem br. informowaliśmy o ogłoszonym przez ratusz przetargu. Miał on wyłonić wykonawcę ostatniego etapu remontu tężni, a także ogrodzenia terenu wokół tego obiektu noszącego imię dra Jana Oseta, jak również odpowiednie zagospodarowanie terenu przy stolikach do gry w szachy i wybudowanie nowych alejek na Skwerze ks. Adama Fabianowskiego w Solankach.

- Na realizację tężniowej inwestycji prezydent Inowrocławia pozyskał fundusze z Unii Europejskiej w ramach projektu „Uzdrowisko Inowrocław, rozwój potencjału endogenicznego regionu” - słyszymy w Urzędzie Miasta w Inowrocławiu.

Ogrodzenie, teren przy stanowiskach do gier stolikowych i alejki zostały już wykonane. Kilka dni temu rozpoczęła się najważniejsza część robót, trzeci, a zarazem ostatni etap kompleksowego remontu tężni.

- Jest to modernizacja 28 przęseł inhalatorium. Polega ona na wymianie wszystkich łat drewnianych, rusztu, podwalin, tarniny oraz podłogi tarasu widokowego - informuje Adriana Szymanowska, rzecznik prasowy prezydenta miasta.

Wspomniana część inhalatorium pozbawiona została już tarniny, która zamienia ściekającą solankę w leczniczy aerozol. Dopiero teraz zobaczyć można dokładnie, jak wygląda szkielet tężni. Taka okazja nie zdarza się często.

Prace remontowe potrwają kilka tygodni. Ratusz przeprasza odwiedzających Solanki oraz kuracjuszy za utrudnienia. W związku z wykonywanymi pracami dostęp do części inhalatorium został zamknięty.

Jak wspomnieliśmy, rozpoczęty kilka dni temu remont odbywa się w ramach trzeciego etapu prac. Pierwszy prowadzono w 2020 r., zaś w maju 2021 r. zakończył się drugi etap prac. Wyremontowano wówczas aż 73 przęsła solankowego inhalatorium. Tak jak obecnie, roboty polegały na wymianie drewnianych łat, rusztu i podwalin oraz tarniny, a także odnowieniu drewnianej podłogi tarasu widokowego na koronie tężni.

Zainteresowanym przypomnimy, ze inowrocławskie tężnie powstawały w latach 1994-2001 za sprawą Społecznego Komitetu Budowy Tężni Solankowych, którym kierował dr Jan Oset. Wzorowano je na obiekcie w Konstancinie. Inowrocławskie inhalatorium jest jednak o wiele większe i ładniejsze od swego pierwowzoru. Kompleks tężniowy w Solankach ma 9 m wysokości i 300 m długości.