Jubileusz Cechu Piekarskiego w Inowrocławiu

Cech piekarski zawiązał się w 1581 roku na podstawie praw miejskich odnowionych w 1450 roku przez Kazimierza Jagiellończyka. Z okazji 350. rocznicy tego wydarzenia 31 lipca 1932 roku Wielkopolski Związek Cechów Piekarskich zwołał w Inowrocławiu Sejmik Wojewódzki. Uroczystość uświetniło poświęcenie sztandaru, który istnieje do dziś i niedawno został poddany renowacji. Wydarzenie to zostało opisane w ówczesnej prasie.

Artykuł odnalazł w zbiorach parafii pw. św. Mikołaja, ksiądz proboszcz Romuald Drążkowski. Nie zachował się jednak tytuł gazety. Można się jednak dowiedzieć z publikacji wielu ciekawych informacji o historii i początkach Cechu Piekarskiego, m.in. cyt. „piekarzom wolno było zamieszkiwać wyłącznie na ulicy zwanej dawniej Kramarską, dzisiejszą Rybnicką. Cech posiadał również prawo sądu nad swoimi członkami oraz prawo wydawania zezwoleń na otwieranie nowych warsztatów”.

Podczas jubileuszu 350. lecia w zarządzie Cechu Piekarskiego w Inowrocławiu zasiadali: Mieczysław Biskup, którego piekarnia znajdowała się przy Farnej 4, Andrzej Adamczak z Dworcowej 67, ówczesny starszy cechu Adam Litwicki z Kasztelańskiej 33, Ludwik Sobczak z Królowej Jadwigi 2, Stanisław Wybrański – Paderewskiego 2, Władysław Michalak z Jacewskiej 22, Sylwester Bartecki z Solankowej 21, Walenty Paradowski z Toruńskiej 14 i Józef Wyduba, którego zakład mieścił się przy Poznańskiej 35.

- Te zakłady istniały jeszcze po wojnie do 1951 roku, potem zostały upaństwowione – przypomina Piotr Jóźwiak obecny starszy Cechu Rzemiosł Różnych i znany inowrocławski piekarz i cukiernik, który jako pierwszy po kilku procesach odzyskał rodzinną piekarnię.

- Obecnie Cech Piekarski liczy 44 członków, w tem jednego honorowego. Należą do niego również koledzy z okolicznych miast Gniewkowa i Pakości – informuje autor wspomnianego artykułu opisującego historię cechu z okazji jubileuszu.

W latach 50. ubiegłego wieku było w Inowrocławiu i okolicy ponad 30 piekarń, dziś ich liczba znacznie zmalała. O wielowiekowej tradycji braci piekarskiej w Inowrocławiu przypomina zabytkowy ołtarz patronki piekarzy i cukierników św. Anny, który mieści się w kościele pw. św. Mikołaja. Do dziś tam odbywają się msze w intencji rzemieślników. Dawniej, jak wspomina starszy cechu z okazji piekarskiego święta w hotelu Bast odbywały się bale charytatywne 26 lipca po mszy świętej. O tym, że rzemiosło na Kujawach ma długą tradycję przypominają zgromadzone pamiątki.

- W posiadaniu naszego cechu jest 13 zabytkowych sztandarów, dwa branży mięsnej znajdują się w muzeum w Poznaniu i będziemy starali się je odzyskać. Mamy też pieczęcie cechowe. Teraz pracuję nad tym, by odtworzyć listę wszystkich starszych Cechu Rzemiosł Różnych – opowiada Piotr Jóźwiak.

Wśród sztandarów jest też odrestaurowany proporzec piekarzy. Na drzewcu widnieją tabliczki jego fundatorów z 1932 roku, m.in. starosty inowrocławskiego Romualda Wilczka, prezydenta miasta Apolinarego Jankowskiego, mecenasa Mielcarka, radcy Reszke, prezesa Izby Gospodarczej Grześkowiaka, piekarza Kopydłowskiego, Benedykcińskiej, Kosickiej, Leszkowskiej, Sobczakowej i wielu innych darczyńców.