Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Zagadkowe piwnice inowrocławskiego Solna. Zobaczcie zdjęcia

Łukasz Oliwkowski
Na zdjęciach: Archiwalne: teren budowy bloku przy dzisiejszej ul. Czarlińskiego 9 z zaznaczonymi miejscami znalezienia obiektów (archiwum Muzeum im. Jana Kasprowicza). Sklejone fragmenty naczyń znajdujących się pod dzisiejszym blokiem (w zbiorach Muzeum). Ceramika pradziejowa odnaleziona w lipcu 2021 z osiedlem w tle (Łukasz Oliwkowski). Współczesne zdjęcia osiedla (Łukasz Oliwkowski)
Na zdjęciach: Archiwalne: teren budowy bloku przy dzisiejszej ul. Czarlińskiego 9 z zaznaczonymi miejscami znalezienia obiektów (archiwum Muzeum im. Jana Kasprowicza). Sklejone fragmenty naczyń znajdujących się pod dzisiejszym blokiem (w zbiorach Muzeum). Ceramika pradziejowa odnaleziona w lipcu 2021 z osiedlem w tle (Łukasz Oliwkowski). Współczesne zdjęcia osiedla (Łukasz Oliwkowski) Nadesłane
Zmierzch domykał dzień kotarami chmur. Henryk złożył sprzęt do wędkowania. Ruszył w stronę miasta, którego sylwetka jak fatamorgana majaczyła na północnym horyzoncie. Wieczór dawał o sobie znać sierpniowym chłodem. Mężczyzna z rozmachem założył letnią kurtkę. Nie zauważył, że z kieszeni wypadła miedziana moneta. Nie widział już jak zatrzymała się, uderzając o fragment ceramiki wystający z ziemi.

Zobacz wideo: Duże zmiany w kodeksie drogowym. To musisz wiedzieć!

Tak mogłaby rozpocząć się historia ukazująca Inowrocław w latach, kiedy Prus kreował w wyobraźni Wokulskiego na ulicach Warszawy.

Ale zostawimy wiek XIX i wkroczymy w boczną ścieżkę. Interesujące jest miejsce, gdzi upadła moneta. Henryk łowił w stawie Rybnik, tym samym, przy którym dziś przysiadło osiedle Solno. Monetę zgubił dokładnie na terenie dzisiejszego bloku przy Czarlińskiego 9. Leżała tam przez nabliższe około 120 lat. W 2003 roku wjechał tu ciężki sprzęt budowalny i z warkotem zaczął rozrzucać ziemię wokół wkopu fundamentowego. Zgodnie z procedurą na miejscu pojawili się archeolodzy – Jarosław Kozłowski, Marcin Woźniak i stażysta Szymon Wojnarowski. W ostatnich dniach sierpnia skrupulatnie przebadali teren, lokalizując pięć intrygujących obiektów. Jedyna przerwa w pracy związana była z awarią przydatnej archeologom koparki. Znaleziono bardzo dużo fragmentów ceramiki i kości zwierzęcych rozlokowanych w kilku jamach gospodarczych o różnych kształtach. Jedna z jam (dawnych piwnic) rozpościerała się na przestrzeni prawie czterech metrów, inna – będąca kolistym wkopem – miała głębokość 120 cm, jeszcze inna osiągała średnicę 180 cm. W jednej z nich znajdował się – co zastanwiające – duży kamień o kształcie ostrosłupa. Poza ceramiką i kośćmi znaleziono również narzędzia produkcyjne – osełkę i rozcieracz.

Tak jak udało się z fragmentów znalezionej ceramiki skleić kilka naczyń, tak na podstawie obserwacji i konsultacji utworzono tezę badawczą.

W sprawozdaniu Marcina Woźniaka czytamy m.in., że zlokalizowano przypuszczalnie peryferyjną część osady kultury przeworskiej (I w. p.n.e.). Józef Bednarczyk sugerował, że osada rozwijała się być może w okresie lateńskim, a więc tym, w czasie którego widoczny był kulturowy wpływ Celtów. Warto dodać, że w późniejszych latach przeprowadzono rozległe badania na nieodległym terenie pomiędzy wsiami Karczyn i Witowy, i zlokalizowano tam duże birytualne cemantarzysko, które zawierało nawet pochówki książęce. Mniej więcej czas funkcjonowania nekropolii i osady przy dzisiejszej ul. Czarlińskiego może być zbieżny. Duże skupisko osadnicze z tego okresu istniało również w Kruszy Zamkowej. Przedstawiciele kultury przeworskiej lokowali swoje osady w miejscach eksponowanych, najczęściej przy zbiornikach wodnych. Jeśli staw przy os. Solno jest naturalnego pochodzenia, musiał być ważny dla dawnych mieszkańców tych terenów. Dzisiejsze bloki to w jakimś sensie powtórzenie obrazu drewnianych domów nad stawem sprzed tysięcy lat, ich wariant z epoki samrtfonów i IKEI.

Warto wiedzieć, że teren osiedla Solno jest wciąż pod nadzorem archeologicznym i określa się go jako stanowisko 22.

To prawdziwy archeologiczny tygiel kulturowy, alfabet na alfabecie. Teraźniejszość jest jedną z wielu map kulturowych a jej grubość – w skali wyznaczonej przez artefakty z przeszłości – nie przekracza średnicy włosa. Za ostatnimi – patrząc od wschodu – znajdującymi się blokami osiedla znaleziono ślady neolitu, już wcześniej wpisano w dokumentację znaleziska z epoki kultury pucharów lejkowatych (a więc budowniczych megalitycznych grobowców). Ziemia przechowuje tu również ślady kultury łużyckiej, czego dowodem znaleziony w ubiegłym tygodniu fragment naczynia (najprawdopodobniej ceramika łużycka, być może starsza).

Pod koniec prac archeologicznych w 2003 roku znaleziono niemiecką miedzianą monetę, która otwiera kolejną XIX wieczną historię siedla Solno. Być może zarzucimy tu wędkę wyobraźni jeszcze wiele razy.

Podziękowania dla Marcina Woźniaka i Niny Jarzęckiej z Muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu za udostępnione materiały.

Na zdjęciach: Archiwalne: teren budowy bloku przy dzisiejszej ul. Czarlińskiego 9 z zaznaczonymi miejscami znalezienia obiektów (archiwum Muzeum im. Jana Kasprowicza). Sklejone fragmenty naczyń znajdujących się pod dzisiejszym blokiem (w zbiorach Muzeum). Ceramika pradziejowa odnaleziona w lipcu 2021 z osiedlem w tle (Łukasz Oliwkowski). Współczesne zdjęcia osiedla (Łukasz Oliwkowski)

Stop pijanym kierowcom
Trwa głosowanie...

Czy pijani kierowcy powinni mieć zabierane dożywotnio prawo jazdy?

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wideo
Wróć na inowroclaw.naszemiasto.pl Nasze Miasto